NEREDESİN BOOZER NEREDESİN AMARE

Memo’nun sakat olmasına rağmen Türk basketbol seyircisinin Türk gecesi olarak nitelendirdiği maç olabilir ama basketbol literatüründe 1 pota altı yıldızından daha çok şey kaybettiği görülen 2 takımın maçı olarak geçiyor. Takımda olsalar illa ki savunma yapmamalarını çemkiren 2şer cümle ederdim ama dün akşamı gördüm ya bi 10 maç savunmasızlıklarını çemkiremem.

Boozersız Jazz ve Amaresiz Suns maçının keyif verdiğini söylemek zor. Üstüne Jazz Memosuz olunca keyfi daha da düştü. Bunların üstüne de Jazz gününde olmayan Deron Williams ve saçmalamak için çaba gösteren Kirilenko öndersizliğinde olunca basketbol aşkının ızdırabı bizimle oldu. Yani bahsettiğim Jazz 2 veya 3 sene önce Suns’un karşısına çıksa en az 130 yer giderlerdi. Daha dinç bir Nash, 4 kaplan gücündeki Amare (hücumda) olsaydı Daren Williams Memo’ya ‘buralarda bildiğin iyi bir meyhane var mı?’ diye sorardı.
Gelelim Hedo’nun alışma sürecine. Suns Hedo’nun bugüne kadar hiç oynamadığı bir basketbol stiline sahip ve Hedo alışmakta zorluk çekiyor. Ondan istenen ekstra pasları iyi yapıp Nash’i rahatlatması, dripling yapıp bire birini göstermesi ve savunma bilgisini takımla paylaşması. İyi-güzel-doğru AMAaAaaa hücumda Nash topa öyle hükmediyor ki Hedo’ya sadece 3lüğe gidip şut atmak kalıyor. Yani Hedo’ya atarsa verimli atamazsa verimsiz formülü kalıyor. ‘Ee o zaman Dragic oyundayken marifetini göstersin.’ deseniz ‘takım öyle savunma yapmayı, yardım getirmeyi bilmiyor ki Hedo’nun faul yapmaktan başka çaresi kalmıyor.’ derim. Bunların üstüne de zaman zaman 4 NUMARAYA çekilmesi eklenince Hedo’nun devreler yanıyor.

Suns takım olarak Hedo’ya güvendiği belli ama bu kadar saldım çayıra modunu sadece Nash’in idare etmesine izin verip hem ondan hem de Hedo’dan mucize beklemek olmaz…

Toronto’ya imza attığı günden bu güne papağan gibi tekrarladığım arzuyu tekrarlıyorum… Ahhh Hedo keşke Portland’a gitseydin.

Not= Millsap’ın ribaunt sezgisine hayran kalmamak elde değil.